Ο σκύλος μου, που έχει δεν έχει κλείσει χρόνο,
μού τσαλαπάτησε τις πασχαλιές
πού είχα φυτέψει σήμερα το πρωί
και μου κουνάει την ουρά του με ευφορία
μόλις διαπιστώνω τί έχει κάνει.
Αλλά κι εγώ, μικρός σαν ήμουν,
χαιρόμουν πού έσπαγα παιχνίδια
και ας μην άρεσε καθόλου στους γονείς μου.
Καμιά φορά αναρωτιέμαι αν ο Θεός
έχει πάψει πια νά είναι το αθώο παιδάκι
που, κομπάζοντας για τα μασκαραλίκια του,
πιάνει και παίζει με τ’ αστέρια.
César Cantoni
Μτφ Γιώργος Κεντρωτής
απενεργο-ποίηση 