Μήνας: Μαΐου 2016

κληρονομιά

Άφησε στους άλλους
Ακριβή κληρονομιά
Τ’ άρωμα της καλής δουλειάς σου
Τα λόγια που είπες
Τα λουλούδια που φύτεψες
Τον ιδρώτα που έχυσες και τον ήπιε η γη.
Άφησε στους άλλους
Τη μεγάλη ανάμνηση
Που δε σβήνει εδώ πέρα.
Τη γροθιά απέναντι στο άδικο
Παντιέρα.

Άλεξ Τσάτσι

Απόδ. Ντ. Κων/νίδης (από μτφ Βασ. Κώτσια)

ταξίδι στο πουθενά

Ευτυχείς και ευδιάθετοι
επιβιβάστηκαν εγκαίρως στο καράβι
οι ταξιδιώτες.

Με τα ψάθινά τους καπέλα,
τα σκούρα τους ματογυάλια,
τα πολύχρωμά τους φανελάκια.
Με πλήρεις τις αποσκευές.

Όμως,
άδεια ήσαν τ’ αμπάρια,
παγωμένοι οι ατμολέβητες.
Στη γέφυρα ερημιά.

0 ήλιος τενεκεδένιος,
ξύλινοι οι γλάροι.
Μολυβένιο το πλήρωμα.

Μήτε βοριάς
που φύσηξε,
μήτε νοτιάς.

Ούτε το βίρα
ακούστηκε,
ούτε το μάινα.

Ονειρικό ήταν το ταξίδι.
Χωρίς όμως ένα θυμητάρι,
δίχως έστω μιαν ανάμνηση.

Κυριάκος Αναγιωτός

Από http://dimitriosgogas.blogspot.gr/2016/05/2015.html

στάχτες

Στις στάχτες ψάχνω της καρδιάς μου
για κάποια σπίθα ψάχνω
από τα παιδικά μου χρόνια
κάποια μνήμη ν’ ανασύρω
απ’ τις ευτυχισμένες μέρες της ζωής μου.

Όμως απόψε μάταιος ο μόχτος
κάθε προσπάθειά μου
κι είναι σαν από τα πριν να το γνωρίζω
πως τίποτε δεν πρόκειται να βρω.
Ό,τι και ν’ ανασύρω απόψε στάχτη.

Απόψε η νύχτα κι η ζωή μου
σαν από πάντα και για πάντα ησυχία.

Αγνή Σωτηρακοπούλου